“Mən bu lisanə sığmazam” – bir il ərzində Hindistan rəssamı Şilpa Quptanın dünyanın müxtəlif yerindən olan 100 məhkum şairlə bağlı araşdırmalarından qaynaqlanan sərgidir. Şair və hökumət orqanları arasında münasibətlər zaman və məkan boyunca həmişə gərgin olub.
Dil - tarix boyunca güc vasitəsi kimi istifadə edilib. Dil - idarəetmə, birləşdirmə, ayırma və müəyyənləşdirmə kimi amillərə xidmət edən siyasi institutdur. Şairlər tarixən siyasi institut olan dilə müqavimət göstəriblər. Onların yazıları, hakimiyyət qüvvələrinin dillə bağlı sahiblik iddialarını və dominantlığı təhrif edərək, dili ayrı-ayrı fərdlərə geri qaytarıblar. Dilin bu “geri qaytarılması”, sistematik olaraq fərdi azadlıq, reflektiv düşüncə, arzuların mümkünlüyü və varlığın məxfiliyi ilə bağlı biliklərdə fundamental dəyişikliklərə gətirib çıxarır.
Sərgi, öz tamaşaçısını şairlərin bir çox suallara, düşüncələrə və arzulara qoşduğu sözlərlə tanış edir. Sərgidə 100 şeir parçası şəkillər, heykəllər və səslər içərisində müəyyən izlər və xətlər buraxmaqla, ekspozisiya boyunca formaları dəyişir. Təqdim edilən əsərlər dərin münaqişələr və mənəvi bağlılıq haqqında bəzi hekayələrdən bəhs edir, şairlərin həm təxəyyülünə, həm də fiziki mütəhərrikliyinə nəzarət etməyə, “sıxmağa” çalışan siyasi və ictimai məhdudiyyətləri araşdırır.
Sərginin ilham mənbəyini və mərkəzi hissəsini əsrlər boyu yaradıcılığına və siyasi baxışlarına görə həbslərə məruz qalmış 100 şairə ithaf edilən, yeni və genişmiqyaslı çoxkanallı səs instalyasiyası təşkil edir. Sərgi məkanının bütövlükdə üst mərtəbəsini əhatə edən 100 ədəd mikrofon 100 metal mil üzərindən asılıb. Millərin hər birinə, müxtəlif şeir parçalarının əks olunduğu səhifə keçirilib. Öz növbəsində ayrıca asılmış mikrofon bu şeirləri oxuyur və yerdə qalan digər 99 mikrofon onu xorla əks-səda etdirir. 1 saatdan çox davam edən bu səs əsəri ingilis, ispan, ərəb, rus, Azərbaycan, türk, çin, urdu və hind dillərində səslənir. Səslərin xoru məkan boyunca yayılır və bununla da yaddaşa hopan bu sədaların arasıkəsilməz ardıcıllığını formalaşdırır.
İnstalyasiyanın adı, “Mən bu lisanə sığmazam – 100 məhkum şair” XIV əsrin sonu XV əsrin əvvəllərində yaşamış dahi Azərbaycan şairi İmadəddin Nəsiminin məşhur şeirindən götürülüb.